Τ ο θέατρο Αλκμήνη παρουσιάζει για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, το μονόπρακτο του Jean Cocteau “Η Ανθρώπινη Φωνή” σε απόδοση Μάριου Πλωρίτη και δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία Μανώλη Ιωνά.

 

Ταλαντευόμενη μεταξύ ελπίδας και συντριβής, μια γυναίκα ζει μέσω τηλεφώνου τις

τελευταίες στιγμές της ολέθριας σχέσης της με τον σύντροφό της.

Για πρώτη φορά, με αφορμή την πραγματική περιπέτεια υγείας της ηθοποιού που ερμηνεύει το ρόλο, το αριστοτεχνικό κείμενο προσεγγίζεται με χαρακτήρα λυτρωτικό. Μία γυναίκα εγκαταλείπεται από τον σύντροφό της λόγω διάγνωσής της με καρκίνο του μαστού. Η προσέγγιση αυτή του κειμένου επιχειρεί να προβάλει πέρα από την σπουδαιότητα της πρόληψης και της ενημέρωσης το πώς ο περίγυρος και ιδίως ο σύντροφος αντιμετωπίζει έναν άνθρωπο που μπαίνει σε αυτή την αγωνιώδη διαδικασία. Περαιτέρω, η παράσταση είναι ένα ψυχογράφημα που φωτίζει την εσωτερική διαδρομή των ανθρώπων απέναντι στην πραγματικότητα και τις ανατροπές της ζωής.

 

 

 

Σημείωμα της ηθοποιού:

Κανείς δε σε προετοιμάζει…ο φόβος που αισθάνεσαι, δε δύναται να περιγραφεί με λόγια..

Είσαι μόνος. Σε κοιτάει η αλήθεια κατάματα. Και ξαφνικά όλα μοιάζουν μικρά. Ασήμαντα. Σκέφτεσαι τον χρόνο. Το παρελθόν και το παρόν. Συνειδητοποιείς ότι μπορεί να μην υπάρχει μέλλον. Το τώρα έχει σημασία. Και τότε, ή παραιτείσαι ή πατάς στα πόδια σου πιο γερά από ποτέ.

Δίπλα σου μένουν εκείνοι που αντέχουν. Εκείνοι που αντέχουν ακόμη και να σε χάσουν. Με την αγάπη τους, νιώθεις ανίκητος! Ζεις τα πάντα ως το μεδούλι!