Λίγα λόγια για το έργο:

Στην αιχμαλωσία της εύθραυστης καθημερινότητας, στην ανελεύθερη πατριαρχική κοινωνία που προσπαθούμε να επιβιώσουμε η «ακάλυπτη» βρίσκει διέξοδο στη φαντασία.
Διεκδικεί το όνειρο με σουρεαλισμό, ειλικρίνεια και χιούμορ. Μας φανερώνει έναν κόσμο όπου η αγάπη και η τρυφερότητα είναι τα θεμέλιά του.
Ξεδιπλώνει μπροστά μας μια θάλασσα συναισθημάτων και διαδρομών... Μια εξομολόγηση που λυτρώνει τον θεατή σπάζοντας τελικά τα σκηνικά όρια.
Το γέλιο, ως καλός αγωγός της σκέψης, δημιουργεί ανθρώπους που νοιάζονται ο ένας για τον άλλον. Ένα φωτεινό πλάσμα που γίνεται σύμβολο ελπίδας.