Η εταιρία θεάτρου artεμείς παρουσιάζει την παιδική θεατρική παράσταση «Ο Πρίγκιπας της Ινδίας». Τα μέλη της έχοντας εργαστεί πάνω στο παιδικό θέατρο και έχοντας συναντήσει τόσο τις δυσκολίες του, όσο και την ευεργετική επίδραση του στους μικρούς μαθητές, δημιούργησαν αυτή την παράσταση με βασικό στόχο να προσφέρουν την πολιτιστική ποιότητα που έχουν ανάγκη τα παιδιά στα πλαίσια της ανάπτυξης της προσωπικότητας τους.
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΕΓΑΪΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗ- ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΚΟΣ
H ευρηματική σκηνοθετική προσέγγιση του Δημήτρη Δεγαϊτη στηρίζεται κυρίως στον ίδιο τον ηθοποιό και την ενεργοποίηση της παιδικής φαντασίας, μέσω των αυτοσχεδιασμών καθώς και των εναλλαγών ρόλων και καταστάσεων που συντελούνται επί σκηνής. Η σκηνοθετική αυτή οπτική συμπληρώνεται από ευέλικτα σκηνικά που μέσω των μετατροπών τους επί σκηνής δίνουν τη δυνατότητα στο παιδί να παρακολουθήσει και να αξιολογήσει το σύνολο της θεατρικής δράσης. Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με την πρωτότυπη μουσική επένδυση του Νίκου Τσέκου, η οποία με τη σειρά της δημιουργεί εικόνες και συμπληρώνει τον μαγικό κόσμο της παράστασης.
Προηγούμενες δουλειές των δύο δημιουργών είναι : ΑΛΑΝΤΙΝ-Θέατρο Τέχνης, ΡΑΠΟΥΝΖΕΛ-θέατρο Πρόβα, Ο Μολυβένιος Στρατιώτης- Θέατρο Τέχνης κ. α.
Περίληψη του έργου
Ένα μακρινό καιρό κάπου στην Ινδία, ο Σιντάρτ εγκαταλείπει το σπίτι της θετής του οικογένειας για να εκπληρώσει δύο υποσχέσεις. Πρώτα να βρει την ιερή πηγή της θεάς Γκάνγκα για να σώσει τη ζωή της θετής του μητέρας, Κάλπνα κι έπειτα να φέρει τον σύζυγο που ονειρεύεται η κόρη της,η Μάνσι, με την οποία ο Σινταρτ είναι κρυφά ερωτευμένος. Στο ταξίδι του θα συναντήσει μια σειρά από επικίνδυνα πλάσματα με αποκορύφωμα την τρομερή μάγισσα Γκουρθάρ. Με τη βοήθεια της προστάτιδάς του Γκάνγκα, θα προσπαθήσει να βγει νικητής και να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του, παρόλο που έτσι θα χάσει την αγαπημένη του Μάνσι για πάντα. Ή μήπως όχι;
Γιατί στην Ινδία;
Σε μία εποχή που οι ταυτότητες των λαών αλλοιώνονται συνεχώς και ο πολιτισμός κάθε χώρας τείνει να γίνει ένα συγκεχυμένο κράμα επιρροών, ανάγκη του καλλιτέχνη είναι να εκφραστεί εντονότερα, αναδεικνύοντας τα αυθεντικά πολιτιστικά στίγματα. Προσεγγίζοντας την κουλτούρα ενός λαού με μία τόσο βαθειά και βαρυσήμαντη πολιτισμική ιστορία, ικανοποιείται αυτή η ανάγκη έκφρασης του διαφορετικού μέσα από την ίδια την αντίθεση. Ο ελληνικός λόγος ντύνεται με πανέμορφα υφάσματα, γίνεται μουσική υπόκρουση μιας άλλης ανατολίτικης καθημερινότητας, υπερτονίζει τα ινδικά ήθη κι έθιμα και στο τέλος αφήνει μια πραγματική γεύση από Ινδία.
Comments